Mominti Meets - Ginger
We kletsten met Ginger (‘92), mama van 2 kindjes van 4 en 6.
Jullie eerste kindje werd met 25 weken geboren. Een pittige tijd voor jullie. Hoe kijk je nu terug op deze periode?
“Klopt! Achteraf is het eerste waar ik vaak aan denk, hoeveel geluk we hebben gehad dat ze er zo weinig aan over heeft gehouden. Je leeft op dat moment in een rollercoaster zonder dat je eigenlijk beseft wat er allemaal gaande is en hoe groot de kansen zijn dat er iets mis kan gaan. Als ik het nu zou moeten omschrijven was het een periode met hele zware en onzekere dagen, maar ook hele mooie liefdevolle momenten! Mede dankzij het feit dat ze het nu zo goed doet, kunnen we gelukkig ook terugkijken op een periode waarin we eigenlijk ruim 3 maanden extra van haar hebben kunnen genieten.”
Wat heeft jullie in deze periode zelf, het meest geholpen?
“Het samen kunnen zijn, en vooral ook de hulp van artsen en verpleegkundigen en de familie en vrienden om ons heen. We kregen veel steun van buitenaf en konden altijd terecht met vragen en onzekerheden. De terugkerende checks bij specialisten lieten ons keer op keer zien dat het goed met haar ging en dat heeft enorm geholpen.”
Wat is iets wat je andere ouders van een premature baby mee zou willen geven?
“Maak zoveel mogelijk foto’s en filmpjes. Het kan heel ongemakkelijk voelen om dat in het ziekenhuis te doen, maar het is later zo waardevol. En verder bij vragen, bellen! Beter een keer teveel bellen als te weinig. Ze helpen je graag!”
Je bent inmiddels moeder van 2 kindjes, van 4 en 6 jaar oud. Hoe ervaar je deze fase?
“Ik vind het een fantastische fase! Ze zijn wat groter en zelfstandiger, en tegelijkertijd nog zo klein en afhankelijk. Je kan beter met ze communiceren, herinneringen maken, ze zijn elkaars beste vriendjes en spelen onwijs veel samen. Je krijgt ook weer wat meer vrijheid terug, je kan alles wat meer loslaten en je kan leuke dingen met ze ondernemen. Ze ontwikkelen zo onwijs hard in deze tijd, heel mooi om te zien!”
Wat hoop je je kindjes vooral mee te geven?
“Oh zo veel! Dat ze vooral zichzelf mogen zijn, altijd alles aan ons mogen vertellen en we altijd voor ze klaar zullen staan. Geniet van de kleine dingen in het leven en behandel een ander zoals je zelf behandeld zou willen worden. Je wilt graag dat ze de best mogelijke versie van zichzelf worden, en daar helpen wij ze met alle liefde bij.”